L'ONGD-FNEL se présente

Mäi Numm ass Lisa an ech kommen aus engem klengen Duerf dat sech Iwwersiren nennt, mee ech hunn déi läscht fënnef Méint net méi do, mee zu Kathmandu gelieft, wat ech der ONGD-FNEL, enger Organisatioun, déi sech am Nepal asetzt an déi aus de FNEL Guiden a Scoute Lëtzebuerg ervir gaangen ass, an dem Service National de la Jeunesse ze verdanken hunn.

Retour sur la visite de terrain effectuée en mai 2019 par Julie, responsable des projets de l'ONGD-FNEL, avec notre partenaire Hamro Palo.   Le village de Golche est situé dans le district de Sindhupalchowk. Le village vit principalement de l’agriculture et est en majorité habité par des personnes plus âgées dont les familles vivent à Katmandou. La population est de l'ethnie Tamang.   Ce village avait été recommandé par le gouvernement local à Hamro Palo en 2017 pour y déployer l’atelier Her Turn. Il ne leur avait pas été possible d’intervenir à l’époque car le village n’avait pas l’accès aux télécommunications et n’était pas accessible par la route, il leur était donc difficile d’entrer en contact préliminaire avec les responsables de l’école. Depuis un an Golche est désormais relié à la route principale par une piste (environ 3H de route) et depuis 4-5 mois ils sont reliés aux télécommunications. Le village reste cependant très isolé et aucune autre ONG n’y intervient. Il a donc été possible pour Hamro Palo de rentrer en contact cette année avec l’école Shree Bhimsen Secondary School et de leur proposer leur programme d’ateliers. Il y a 321 élèves dans l’école dont 181 filles.   L’atelier Her Turn a commencé le 9 mai. L’atelier se déroule de 7h à 9h du matin dans l’école pendant 4 semaines.   100 filles de l’école participent. Elles ont été divisées en 5 groupes de 20 (groupes mixtes au niveau des âges et des classes) et chaque groupe est accompagné par une trainer et une assistante. Les filles sont âgées de 12 à 16 ans et sont dans les classes allant du Grade 6 au Grade 10. Certaines exceptions sont faites car certaines filles venant d’autres villages et plus jeunes ont l’habitude de faire le chemin pour l’école en groupe avec des élèves plus âgées. Si elles devaient faire le chemin toutes seules parce que les autres partent plus tôt elles ne viendraient sans doute pas à l’école.   Les membres du staff de Hamro Palo ne délivrent pas eux-mêmes l’atelier. Ils discutent avec l’école pour nommer des trainers et des observers issus de la communauté. Pour les sessions de workshop Her Turn les trainers et observers sont toujours des femmes. Le fait d’avoir des trainers issues de la communauté permet de gagner la confiance des filles participantes et de la communauté, et aussi d’adapter le contenu avec la langue locale (ici le Tamang) et la culture locale. Les élèves sont également rassurés par le fait que l’atelier soit donné par des personnes de leur communauté et pas par des personnes venant de Katmandou. Les trainers sont formées par les Master Trainers de l’équipe de Hamro Palo et donnent l’atelier en suivant le curriculum.   Les ateliers sont organisés quotidiennement pendant quatre semaines:   Au cours des deux premières semaines, ils traitent des principales questions de santé, telles que l’hygiène, les menstruations, la nutrition, et des questions de sécurité, telles que la violence domestique, les abus sexuels, le trafic d'êtres humains et les mariages précoces. La troisième semaine du programme est consacrée au développement de la confiance et des compétences en leadership. Au cours de la dernière semaine les filles planifient et mettent en œuvre un petit projet communautaire. La plupart du temps il s’agit de l’achat de serviettes hygiéniques à placer dans l’école en cas de besoin, de l’installation d’un endroit où elles peuvent déposer leurs serviettes usagées, d’une installation d’eau potable, etc. Le dernier jour, elles organisent une cérémonie communautaire au cours de laquelle elles présentent ce qu’elles ont appris sous la forme qu’elles souhaitent (poèmes, théâtre, danse, speeches, etc.) à leurs parents, enseignants, aux autres élèves et autres membres de la communauté. Les filles reçoivent également un sac avec différents documents de support : Un comic book sur le mariage précoce. Le livre est adressé aux adolescents vivant en zones rurales. La bande dessinée intitulée « Too young to marry » raconte l’histoire de quatre jeunes, dont deux envisagent de s’enfuir pour se marier. Un comic book sur l’hygiène et les menstruations développé par une organisation indienne. Hamro Palo va sans doute développer sa propre version du livre l’année prochaine car c’est une adaptation indienne en nepali et que cela ne reflète pas assez les réalités népalaises. Un guidebook qui reprend tous les contenus délivrés pendant l’atelier, afin que les filles puissent s’y référer quand elles le souhaitent. Une newsletter Hamro Palo Des fournitures scolaires (cahier et stylos)

Den éischte Weekend am Mee sinn ech mam Eleanor, dat ech Enn Abrëll kennegeléiert hunn an dat grad en Stage an enger Klinik hei mëscht, an en klengt Dierfchen dat sech Sangachok nennt, gefuer.   D’Eleanor huet virun zwee Joer en Fräiwëllegendéngscht bei Umbrella gemaach a wärend der Zäit huet hatt zu Sangachok gewunnt an do de Kanner an der Schoul Englesch bäibruecht. Mir hunn eng Nuecht do verbruecht a bei senger deemoleger Gaaschtfamill gewunnt. Sangachok selwer ass en richteg schéint Duerf an et huet mir och gutt gedoe mol erëm kuerz aus dem heiansdo stressegen an dompege Kathamndu erauszekommen. De 6. war mäin Gebuertsdag, dowéinst sinn ech den Dag virdru mam Eleanor, mam Jackie a mam Fionnuala, deenen zwee anere Volontairinnen vun Umbrella, an nach aneren Kollegen eppes Iessen an dono een drénken an danze gaange fir a mäin Gebuertsdag eranzefeieren. Fir den Dag selwer huet meng Tutrice d’Imogen Kuch kaf de mer am Büro giess hunn. Owes sinn ech dunn nach eng Kéier mam Jackie a mam Fionnuala an en Restaurant bei eis an der Géigend, den d’Eleanor mer recommandéiert huet, iesse gaangen. Allgemeng kann ech mech wierklech net iwwert den Dag beschwéieren a ka glécklecherweis behaapten, dass ech richteg flotten 20. Gebuertsdag am Nepal hat. Wat d’Arabescht am Büro ugeet hunn ech dëse Mount mol ugefaangen, de Video, den ech iwwert de Chautari Youth Club vun Umbrella maache sollt, ze schneiden a sinn domadder och scho fäerdeg ginn. Ab der Mëtt vum Mount hunn d’Jackie an ech dunn ugefaangen, Englesch Coursë virzebereede well déi Jugendlecher, déi reegelméisseg an d’Jugendhaus vun Umbrella komme, gären hiert Englesch verbessere géifen. Ab nächstem Mount wäerte mir zwee dann zwee Mol an der Woch den Jugendlechen am Chautari Youth Club Englesch bäibréngen.

Déi éischt Woch am Abrëll war dem Jasime an dem Emer, deenen zwee anere Volontairinnen, hier lescht Woch am Büro vun Umbrella. Wärend deenen zwee Méint déi ech bis elo mat hinne geschafft hunn, hate mir dräi all Donneschden an engem Irish Pub en Pub Quiz gemaach, den eng Spendenaktioun fir eis Organisatioun ass. Déi Suen déi mer bis dohinner gesammelt haten hu mer dunn benotzt fir mat de Jugendleche vun Umbrella, déi grad bei enger Fleegefamill liewen, an en Waasserpark an de Kino an Klammen ze goen. Sou konnte mer hinnen och emol flott Aktivitéiten erméiglechen, déi hier Fleegeelteren sech normalerweis net leeschte kennen. Freides de 5. war dunn hire leschte Schaffdag, an nom Mëttesiessen huet all Member vun Umbrella sech baussen am Gaart versammelt fir deenen zwee Äddi ze soen. Den Owend si mer dunn och nach all zesummen eppes iesse gaangen.   Samschdes ass mäi Brudder dunn erëm Heem op Berlin geflunn, mee den nämmlechten Dag ass eng nei Volontairin dat och aus Irland kennt ukomm. Méindes war et dunn zwar relativ ongewinnt ouni déi aner zwee am Büro, mee d’Fionnuala ass och en richteg feint Meedche mat dem ech mech gutt verstinn. Wärend der Zäit hunn ech mech um Büro haaptsächlech em d’Sponsorship Updates gekëmmert. Ech hunn also deene Leit aus der westlecher Welt, déi sech dozou entscheet hunn eent vun eise Kanner finanziell ze ënnerstëtzen, en Bericht geschriwwe wei et dem Kannt geet, wei et sech entwéckelt, wei et sech an der Schoul mëscht, etc.   Déi Woch sinn dunn d’Jasmine an d‘Emer op Chitwan gefuer an en Freiden sinn dunn zwou Frëndinne vu mir aus Lëtzebuerg ukomm. Sonndes huet am Nepal dat neit Joer ugefaangen, dofir si mir Samschdes direkt op hirem zweeten Owend zu Kathmandu eraus gaangen an hunn an dat neit Joer eragefeiert. Wei dun rem jiddfereen do war, waren mir zwee Deeg laang, am ganzen zu 8 Meedercher a sinn oft all zesummen Iesse gaangen a souguer all zesummen op Bhaktapur gefuer fir duerch déi schéin al Staat lafen ze kennen.   D’Woch drop misst ech dem Jasmine an dem Emer dunn Äddi soen, wat mer net liicht gefall ass. Mee déi zwee hunn mer jeeweils en Bréif hannerlooss befirt se gaange sinn, an am Emer sengem stoung dass egal ob an Irland oder Lëtzebuerg oder Australien oder wou och ëmmer, mir géifen eis doudsécher eng Kéier iergendzwousch treffen erëmgesinn. D’Joy, meng Frëndin vun Lëtzebuerg, huet mech dunn Samschdes moies verlooss. No dem ganze Besuch den de ganzen Abrëll laang komm a gaangen ass war ech amfong e bësse frou mol erëm eleng a menger Kummer ze wunnen a mam Fionnuala eleng kennen ze sinn an hatt richteg kennen ze leieren.   Den Dag drop Méindes ass dunn nach een neit Meedche komm dat fir zwee Méint en Fräiwëllegendéngscht bei Umbrella mëscht. Hatt kennt aus Kanada, heescht Jackie an ass en richteg feint an interessant Meedchen. Ech mengen ech ka glécklecherweis behaapten, dass meng zwee Méint déi mer elo nach mam Fionnuala a mam Jackie bevirstinn zimlech wahrscheinlech genau sou flott wäerte gi wei déi dräi déi ech mam Jasmine a mam Emer zesumme geschafft a gewunnt hunn.

A l'occasion du 30ème anniversaire de l'ONGD-FNEL, le Népal sera mis à l'honneur au Shopping Center la Belle Etoile du 4 au 13 avril. Son artisanat, sa gastronomie, sa culture et ses attraits touristiques seront présentés tout comme une exposition de photos qui retracera les projets de développement réalisés par l'ONGD-FNEL au Népal depuis 1989. Venez nombreux et nombreuses ! 

Mäin zweeten Mount huet domat ugefaangen, dass mer d’Chance kruten Nei-Joers-Karten fir d’ONGD-FNEL ze maachen, déi dann zu Lëtzebuerg un hir Donneuren verdeelt ginn. Den éischten Dezember hunn ech dunn en Deel vun den Karten mat den Kanner gemaach an fir d’éischt Kéier richteg Zäit mat hinnen verbruecht. Si waren all esou begeeschtert an motivéiert fir ze molen an hunn mech immens léif empfangen. Direkt vun Ufank un hunn se mech „older sister“ genannt, wat zwar normal am Nepal ass, mee mech awer richteg frou gemaach huet an ech kann soen, dass och ech deen Dag 8 nei kleng Schwësteren bäikrut. Duerno hunn dunn d’Field Visits ugefaangen, wou mer wärend 10 Deeg 8 verschidden Distrikter besicht hunn an zwar Makwanpur, Nawalparasi, Dang, Lumbini, Kaski, Lamjung, Tanahu an Gorkha. Mir waren zu 4 an engem Van ënnerwee dorënner d’Ranju, eisen Chauffeur den Shyam, d’Uma an ech. D’Uma ass eng Fra, déi mat 9 Joer an en Zirkus verkaaft gouf an dunn no 17 Joer et gepackt huet vun do fortzegoen an mat sengem Jong erëm an den Nepal ze kommen. Déi zwee sinn leider HIV positiv an d’Uma krut dunn an der schwéierer Zäit ugebueden un engem vun den Trainingen vun SETU Nepal deelzehuelen an säin Jong gouf ënnerstëtzt fir kennen an d’Schoul ze goen. No dem Training ass d’Uma erëm selbststänneg ginn, huet eng gewëssen Zäit fir SETU Nepal geschafft an ass och meeschtens bei den Field Visits mat derbäi. Hat ass eng immens léif an awer och staark Fra an mir haten all zesummen eng super gutt Zäit, an der mer vill zesummen gelaacht hunn. Wärend eisen Visitten hunn mer ënner anerem eng Schoul besicht, wou SETU Nepal en „Day Meal Program“ an och den Opbau vun enger Kichen well bedreiwen. D’Schoul hat nämlech virdrun keng Platz, wou d‘Schüler ze iessen kruten an sou hunn sech d’Kanner dann vun Snacks ernäert, déi virun der Schoul verkaaft ginn, wat net gutt fir hir Gesondheet ass. Mat dem Aféieren vun deem Programm kréien d’Kanner all Dag eppes Gesondes ze iessen an gläichzäiteg ginn d’Elteren, d’Schoul an  d’Gesellschaft besser iwwer gesond Ernierung informéiert an sinn an dem Aspekt am Liewen vun hiren Kanner involvéiert. Des Weideren hunn mer nach Fra’en besicht, déi un engem vun den Trainingen an 2018 deelgeholl hunn an et war schéin ze gesinn, wei frou an motivéiert si waren. Dat huet och einfach gewisen weivill SETU Nepal deenen Fraen hëlleft, déi schonn souvill duerchgemaach hunn an dann no den Trainingen mat neier Perspektiv erëm an hiert Liewen zréckkommen. Wärend deenen Meetings gouf ëmmer vill gelaacht an trotzdeem alles serieux behandelt. Zumools zu Nawalparasi, engem ganz einfachen Distrikt haten mer eng immens flott Zäit mateneen an och wann ech net ëmmer wousst wat jiddwereen sot, well natierlech alles ob Nepalesesch war, hunn mer eis awer verstane. Dann hunn mer och nach verschidden lokal Organisatiounen besicht, fir mat hinnen iwwert d’Aarbecht vun SETU Nepal ze schwätzen, fir dass si eis Fra’en kennen recommandéieren, déi un eisen Trainingen kennen deelhuelen. En schéint Beispill haten mer do zu Dang, wou mer duerch Zoufall ob en Meedchen ze schwätzen komm sinn, wat säin Bachelor gemaach huet an awer leider finanziell Problemer huet. Mir hunn d’Meedchen dunn getraff an vue dass hat immens léif an motivéiert eriwwer komm ass, gouf entscheet, dass hat am neien Joer un engem vun den Trainingen vun SETU Nepal kann deelhuelen. Et war flott ze gesinn, wei mer zoufälleg ob dat Meedchen ze schwätzen komm sinn an et elo dann villäicht vun SETU Nepal wäert ënnerstëtzt ginn. Mir hunn och nach verschidden „Home Visits“ gemaach, wou mer den Leit hir Geschäffter konnten gesinn, sou zum Beispill en Snackstand, en Kleedergeschäft an souguer eng Fëschfarm. Mir haten awer och en bëssen Fräizäit, wou mer Lumbini kucken gaangen sinn,  wou d’Gebuertsstätte vum Buddha ass an een ganz vill verschidden Tempelen kann besichen. Nieft den Tempelen schéngen ech awer och eng grouss Attraktioun gewiescht ze sinn an hunn mat ganz villen Leit Foto’en missten maachen. Dunn hat ech och nach d‘Geleegenheet zu Kaski (Pokhara) kennen Paragliding ze maachen, an zwar mat der Hëllef vun menger nepalese Am?, dem Ranju. Et wat eng immens flott Experienz, duerch d’Loft ze fléien an all d’Bierger an den Phewa Lake kennen ze gesinn an ech kann et wierklech jiddwerengem uroden et auszeprobéieren. Leider sinn ech dunn awer an deenen leschten puer Deeg vun eisen Visitten relativ krank ginn an hunn mäin Dag domat verbruecht ze schlofen an näischt kennen ze iessen. Mee d’Ranju, d’Uma an den Shyam hunn sech esou gutt em mech gekëmmert an no en puer Deeg, wei mer erëm zréck zu Kathmandu waren, war ech dunn erëm ob den Been. Wärend den Field Visits huet an der Organisatioun d’Aakanshya, en Meedchen aus dem Nepal, wat och en Volontariat bei SETU Nepal mecht, d’Karten mat den Kanner weider gemaach. Zesummen hunn mer se dann fäerdeg gebastelt: D’Biller vun den Kanner ausschneiden an ob faarwechen Pabeier pechen, nepaleseschen Pabeier an d’Karten pechen an dat ganzt dann nach en bëssen dekoréieren, huet laang gedauert. Mee mat „Milk Tea“, Popcorn an gudden Konversatiounen huet et sech koum méi wei eng Aarbecht ugefillt, an mir sinn esouguer en bëssen an Chrëschtdagsstëmmung komm. Am Nepal gëtt Chrëschtdag amfong net gefeiert, an fir dass ech déi schéin Zäit net allze vill vermessen, krut ech net nëmmen en klengen Adventskalenner vun menger Famill, mee ech gouf och nach gutt mat Schockela vun Famill an Kollegen versuecht. Awer och mat menger Famill hei am Nepal hunn mer en bëssen geféiert, sou hunn mer zum Beispill eng Planz als Chrëschtbeemchen dekoréiert an ech muss zouginn, dass eis Chrëschtdags-Palm sech wierklech konnt weisen loossen. Den 24. Dezember sinn mer mat den Kanner vun SETU Nepal an eng Schoul gaangen, wou Schüler mat Down-Syndrom betreit ginn an hunn do alleguer zesummen gefeiert. D’Kanner haten kleng Optrëtter virbereet an et war esou schéin ze gesinn, weivill Freed jiddwereen hat. Zesummen gouf gefeiert, giess an all Kand krut herno nach en klengen Cadeau mat Hefter, Faarwen an souguer en puer Séissegkeeten. D’Highlight vun dem Dag war awer wahrscheinlech deen Moment, wou een Meedchen am Rollstull, mat Hëllef vun enger Betreierin, och huet kennen danzen an seng Freed an säin Laachen mir sécher net esou schnell wäerten vergiessen. Et war net nëmmen fir d’Kanner en immens flotten Dag, mee och ech sinn dankbar fir dat Fest konnten matzëerliewen. Owes sinn ech dunn mat menger Famill eraus an eng „Mall“ iessen gaangen an nodeems ech hinnen erzielt hat wat meng Famill zu Lëtzebuerg wäert kachen an dass dat ongeféier aus 4 verschidden Gäng wärt bestoen, waren mir dunn och 4 verschidden Saachen iessen. Cheeseballs, Momo‘en, Fried Chicken an herno nach eng Waffel waren eisen Chrëschtdagsmenü an et war esou en einfachen mee léiwen Geste, deen eist Chrëschtdagsfest schéin ofgeronnt huet. Den nächsten Dag louch souguer en klengen Cadeau ënnert eiser Chrëschtdags-Palm an ech hunn den Dag zesummen mam Aakanshya verbruecht, mat deem ech mëttlerweil eng richteg gutt Frëndschaft opgebaut hunn. D’Aarbecht am Office besteet am Moment doran alles ze dokumentéieren wat mer wärend den Field Visits gemaach hunn an verschidden Artikelen fir eis Website ze schreiwen. Den zweeten Mount hei am Nepal ass esou schnell ëmgaangen, fir et zesummen ze faassen war dësen Mount eng immens flott mënschlech Erfarung, et gouf gutt gelaacht, genuch giess, ech hunn villes bäigeléiert an ech freeën mech ob den nächsten Mount!